Bu metnin;ne kadar da "kayan yazı" olduğunu düşündüren bir görüntüsü var deil mi?....ama hayatta hiçbişey göründüğü gibi değildir......aslında... dikkatli bakarsanız bunun "kaymayan bir yazı" olduğunu göreceğinizi biliyor muydunuz?..............................................lütfen dikkatle bakmaya devam edin.................................................. ve bunun aslında kaymayan bir yazı olduğunu görün....................................................evet,simdi hep birlikte bakışlarımızı, tam olarak bu noktaya davet edelim.............................................................şimdi yavaş yavaş kaymayan bir yazıymış gibi gelmeye başladı deil mi?.................................birazdan bunun gerçekten de kaymayan bir yazı olduğunu siz de göreceksiniz............................................................................kaymayan bir yazı...............................:)))))).........

Perşembe, Şubat 16, 2006

Uğradığım ilk ihanet:


Edirnedeyiz o zamanlar…Saygın diye bi arkadaş var ilkokul birinci sınıftayız…Bi de en iyi arkadaş arayışları vardır ya o dönemlerde. Millete bakıyosun hepsinin bi “en iyi” arkadaşı var. Biz de bu Saygın’la yanyana oturduğumuz için sen ol benimki de demişti bana.
Neyse bigün Beslenme dersleri olur ya..onlardan birinde:
Yemeği yiyorum ama..canım meyve çekti…aldım elmamı ısırdım. Sonra dengede dursun diye ısırdığım yerin alta gelmesini sağlayacak şekilde geri koydum
-Örtmenim örtmenim Sercan elmasını, yemeğini bitirmeden önce ısırdııı!!!…
dedi Saygın..hayır ne vardı ki bunda yani..öğretmene söyleyecek dimi..öle bi kural mı var alla allaaa… bi de en iyi arkadaşım olacak..ihanete bak..
Öğretmen de şöle dedi:
-Sercan yapmaz öle şey…

Hiç yorum yok: