Bu metnin;ne kadar da "kayan yazı" olduğunu düşündüren bir görüntüsü var deil mi?....ama hayatta hiçbişey göründüğü gibi değildir......aslında... dikkatli bakarsanız bunun "kaymayan bir yazı" olduğunu göreceğinizi biliyor muydunuz?..............................................lütfen dikkatle bakmaya devam edin.................................................. ve bunun aslında kaymayan bir yazı olduğunu görün....................................................evet,simdi hep birlikte bakışlarımızı, tam olarak bu noktaya davet edelim.............................................................şimdi yavaş yavaş kaymayan bir yazıymış gibi gelmeye başladı deil mi?.................................birazdan bunun gerçekten de kaymayan bir yazı olduğunu siz de göreceksiniz............................................................................kaymayan bir yazı...............................:)))))).........

Perşembe, Şubat 16, 2006

İlk Pişmanlığım:

Sanırım Erzurum’daydık o zamanlar..okula bile başlamamıştım henüz…Askeri lojmanlarda kalıyoduk ve bişeyler almaya orduevinin çarşısına gitmiştik annemle. Ordaki manav bölümündeki asker sevimli bulmuş olacak ki beni….bana kocaman bi muzu 4 yandan soyup uzatmıştı:
“Al bakalım…Ye hadi..”.
Ne cevap verdim biliyo musunuz..
“BEN, YIKANMADAN YEMEEEM?!”
Lan ne angutmuşum yaa..Hep içimde kaldı haa.. hala unutamam o muzu.. keşke yeseydim..offf…annemizin gözüne girecez diye..
salakmışım lan resmen..
Gönderen zaman:

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Offf bu fena olmus hakkaten. Gereksiz puan topliicam diye garibim erin kalbini - muhtemelen kırılmamıştır aslında üzülme - kırmışsın...

10:03 ÖS
PcKelleZoid dedi ki...

ya eri bırak ben hayattım boyunca hep bi muz eksik yaşayacam abi onun acısını çekiyorum. :(

12:16 ÖÖ

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)