Bu metnin;ne kadar da "kayan yazı" olduğunu düşündüren bir görüntüsü var deil mi?....ama hayatta hiçbişey göründüğü gibi değildir......aslında... dikkatli bakarsanız bunun "kaymayan bir yazı" olduğunu göreceğinizi biliyor muydunuz?..............................................lütfen dikkatle bakmaya devam edin.................................................. ve bunun aslında kaymayan bir yazı olduğunu görün....................................................evet,simdi hep birlikte bakışlarımızı, tam olarak bu noktaya davet edelim.............................................................şimdi yavaş yavaş kaymayan bir yazıymış gibi gelmeye başladı deil mi?.................................birazdan bunun gerçekten de kaymayan bir yazı olduğunu siz de göreceksiniz............................................................................kaymayan bir yazı...............................:)))))).........

Çarşamba, Şubat 22, 2006

İspitçi kardeşler Deniz anası ve Babam


Olay teyzemlerin yazlığında geçiyo...Bi gün abimle ben denizden çıkmış bi güzel kurulanmıştık. Sırtımız yanmasın diye de tişörtlerimizi giymiş, en mutlu yaşlarımızda kimseden utanmadan kumdan kalelerimizi yapıyoruz. Şimdi bile içim gidiyo benim kumda oynamak için ama her ortamda olmuyo tabi..Anca tanıdığımız bi ailenin küçük çocuğu olacak ki onu oynatıyomuş gibi görünüp, getir götür işlerini ona yaptırmak suretiyle kalenin mimarisini hakimiyet altına alacaksın :) Neyse biz oynuyoruz işte abimle, bizden yaşça baya büyük olan bi abi de gelmiş keyfimizi bozuyo. Bizi kaldırıp denizin ortasına kadar yürüdükten sonra denize atarak ıslanmamıza neden oluyodu. Başta bişey diyemedik ama baktık herif alışkanlık haline getirdi hergün hergün...tişörtler de ıslanıyo, iyice uyuz oluyoruz, sahile ailecek geldiğimiz bi gün gittik babama şikayet ettik çocuğu. Sonra babam:
-Gidin çaarın bakayım bana şu çocuğu
Gittik aldık getirdik. Ve babam şöle dedi:
-Sen deniz anası yakalayabilir misin?
(Teyzemlerin yazlık Erdekte olduğu için deniz de bolca deniz anası vardı zaten..)
Çocuk gitti tabi hemen bi tane yakaladı getirdi. Babam:
-Koy bakalım kuma şimdi bu deniz anasını..

Çocuk eğildi koydu. Babam deniz anasının üzerini yoğun bi kum tabakasıyla örttükten sonra:
-Eğer bu çocukları bi daha denize atarsan, ben de seni aynen böle kuma gömerim!
Babamın gözümde ilahlaştığı anlardan biriydi bu da...


Tabi sonra çocuk bi daha cesaret edemedi bizi atmaya; ama sitede adımızı “ispitçi kardeşler”e çıkarmıştı. Nerde görse ispitçi kardeşler diyodu bize. Yazlığa top getiren tek aile de bizdik o sene ve o büyük boş sahada maç yapardık bütün site çocukları olarak. Tabi bu geldiğinde ve “Ooo ispitçi kardeşler de burdaymış” diyip hevesle “Can, Emre, Ümit benden!” modunda takım kurma havalarına girmişken abimin cevabı şu oldu:
“Top bizim! Oynatmıyoruz seni...”

2 yorum:

Adsız dedi ki...

eheheh lafı koymuş abin

PcKelleZoid dedi ki...

çok pis koyar.. ;)