Şubat ayında anılarımı yazmaya başlamıştım ya.Şimdi bi anımı daha hatırladım şu şiiri görünce: Her akşamüstü oyuncakçı
camekanından çocuk
ellerinin izlerini
siler...
Sunay Akın
Bizim semtte bi oyuncakçı vardı, vitrininde mükemmel oyuncakları olan...ya da bana mı öle geliyodu ne... Neyse.
Ama bi tanesi vardı ki...Vitrinde durduğu yerden gözlerimin içine bakıp, "beni aaaaal beni aaal" diyodu resmen. O oyuncakçının önünden her geçişimizde vitrine yapışır ona bakardım... Sonra da biçoğunuza da olduğunu umduğum "babam diye bi başkasının peşine takılıp yürümek ve tam elini tutmak için kafayı kaldırdığında başka bi suratla karşılaşıp tırsmak" durumunu yaşardım. Allahtan abi diye bişey var da"Sercaaan, sercaaan!" diye uyandırırdı beni trans halimden...
O oyuncak Roger Rabbit'ti, evet ve hiç unutmam, o zamanlar kiralanabilen Raksotek Video Kasetlerinden birinde izlemiştim filmini... Hey gidi racır...gözleri kopmuştu da başka bi oyuncağınkileri söküp ona yapıştırmıştım... ne günler yaa..nelerle uğraşıyomuşuz...şimdi yok mikroişlemci, yok devre analizi, bi gidin abi bi gidin ya...pofff
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder