Gece yatmadan sabah zamanında kalkabilmek için kurduğum, o çok güvendiğim çalar saatime sabah beni uyandırmaya başladığı an küfretmeye başlarım. Çıkardığı ses melodik olmadığı gibi hiçbir şevkat öğesi de içermiyor. Bodoslama uyandırıyo insanı. Yani "Sen benim için önemsizsin, odada kim olsa böyle uyandırırdım ki ben zaten." diye bağıra bağıra kulağıma sokuyor bu acı gerçeği. Eskiden ne güzel annem uyandırırdı beni. Yavaşça kapıyı açar "Sercaan hadi yavrum, kalk artık..." derdi usulca. Sesindeki incelik, söyleyişindeki melodi anne şevkatiyle birleşip; ben küçükken geceleri televizyon karşısında uyuya kaldığımda söylediği "Hadi yavrum kak yerine yat!.." cümlesiyle aynı tınıdaydı ve güne iyi başlamamı sağlardı şüphesiz. Gerçi insan bi süre sonra "Hadi yavrum kalk artık" cümlesinin "Hadi yavrum" kısmında uyanmaya başladığı için, anne şahsından bu iki kelimeyi ard arda duyunca anlatması güç bi "gıcık olma" güdüsü bütün bedenini kaplayıveriyor. Yine de bu ses tonunu sabah kalkarken çalar saatimin yalnızlığımı yüzüme vuran iğrenç bağırtısına tercih ederim. 
Ama bu yaz tatilinde öğrendiğim şeylerden biri de insan sesini dijital sese her zaman yeğlemiyeceğimdir. "Yaa n'olur babam uyandırmasın beni... N'oolur!" diyerek gözlerimi açtığım an tavana bakmak ve "neden yaşıyoruz ki?" ya da "hayat artık bana anlamsız geliyor" tarzı intihar mektuplarının ana düşünce cümlesi olmaya hak kazanmış cümleleri aklından geçirmek ailemle yaptığım 15 günlük Didim tatilinde değişik duyguları birarada yaşamama neden oldu. Yaa bir insan neden tatilde her sabah 8'de uyandırılır ki? Üstelik kapının ardından ve bağırarak... Evet kışın bu durumun pek farkında olmasam da tatil zamanı babamın emekli bir subay olduğunu hatırlamam çok uzun sürmedi. Freud'un da dediği gibi ilkel toplumlarda çocuklar, aynı zamanda babaları da olan liderlerini ne kadar sevseler de otoriteye karşı gelme içgüdüsüyle birleşip liderlerine çok pis dalma eğilimi gösterirlerdi. :) tabi biz yeterince ilkel olmadığımız için ve can güvenliğim açısından bu işi konuşarak halletmekte fayda görüyorum...
10 yorum:
koğuş kalk en cokta askerdeyken nefret ettiğim olaydı avazı cıktığı kadar bağırırdı uykunun en tatlı yerinde :(
Ben askere gidince pek yabancılık çekmeyecem galiba. Doğduğumdan beri zaman zaman "koğuş kalk" söz öbeğiyle uyanırım.. ne mutlu bana! :) Saolsun babam... :P
babanı yine de bi dost adı altında uyarmada yarar var :D
aklıma arkadaşım geldi onun babasıda emekli öğretmen ve o da senin gibi saat 8 de kalkmaktan şikayetçi bir de sabah yürüyüşü eklenince iyice çileden çıkıo..
kapının ardından bağırmak diyince neden bilmem aklıma nescafe reklamı geldi hani çocuk kız arkadaşını ewe getirip nescafe kokusunu bastırmaya çalışıyordu.. nerden geldi aklıma bu anlamsız..
okul vakti niye annen uyndırmıyo la???
abi o zaman annem ne zaman okulu astığımı anlar diye ben saat kullanıyorum :P
Ne zaman kalktığım belli diil ki üniverstede her gün değişiyo... :)
yaf benimki subay felan diil, tatilde babam da beni erken uyandırdı sürekli..! hayır kahvaltı saat 10:30'a kdr mı ne sürüyo otelde, adam gelip 8de uyandırıo! b.k var sanki! gerçi sora ben güneşlenirken bi güzel uyudum ama olsun sabah uykusunun zevki daha bi başka oluyo :)
yasemin sen niye güneşlendin kuzum ya gerek var mıydı
ehheheh...
annemin uykuya düşkünlüğünden olsa gerek zaten yıllardır o şefkat dolu sesini duyamam da babamın sabahın köründe kahvaltıyı hepberaber yapmak adına şişmiş gözlerle bizi masaya oturtması,bizim uyku p.ç olduktan sora da kendinin sıcacık yatağına girmesi bende hep küfürle karışık duygular uyandırmıştır!!...
Yorum Gönder